تنیس روی میز ایران در سال گذشته پوستاندازی کرد
تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۷۴۳۰۵
سرمربی تیم ملی تنیس روی میز گفت: پینگپنگ ایران در ۱۴۰۲ پوستاندازی کرد و به سطح بالاتری رسید، اما در این سطح کار ما دشوارتر شد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، جمیل لطفالله نسبی درباره عملکرد تیم ملی تنیس روی میز در یکسال گذشته، اظهار کرد: بچههای ما در این مدت خیلی خوب ظاهر شدند و الان یک چهره دیگری برای ما در میادین بینالمللی ترسیم کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: شکوفایی عملکرد خوب ملیپوشان از بازیهای آسیایی بود. سالهاست بچهها زحمت زیادی میکشند و در مسابقات و باشگاههای مختلف بازی میکنند. تبلور آن در بازیهای آسیایی و ادامه آن در مسابقات جهانی کره جنوبی بود زیرا ما برای اولین بار از گروه خود صعود کردیم و به جمع ۱۶ تیم برتر دنیا راه یافتیم که اتفاق خوبی است. نوشاد برای اولین بار در رقابتهای آسیایی اندونزی به مدال برنز رسید. برای اولین بار در بازیهای هانگژو تیمی و دوبل سوم شدیم.
سرمربی تیم ملی تنیس روی میز عنوان کرد: به تازگی به فینال جهانی رسیدیم و از قبل از آن مسابقات کسب سهمیه برگزار شد و توانستیم جزو ۴۰ تیم برتر جهان باشیم و با عملکرد خوبی که داشتیم به جمع ۱۶ تیم برتر جهان را یابیم. برای رسیدن به موفقیت باید زحمت بیشتر و هزینه زیادی کنیم. ملیپوشان نیاز به حمایت وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک دارند. باید بودجه فدراسیون تنیس روی میز افزایش یابد.
پینگپنگ ایران در حال رشد استوی ادامه داد: هزینه باشگاهی که سه چهار بازیکن تیم ملی تنیس روی میز را در خود دارد، کمتر از بازیکنان فوتبال درجه چهار است که روی نیمکت نشستهاند و بازی نمیکنند. حیف است که برای استعدادهای تنیس روی میز ایران هزینه نمیشود. پینگپنگ ایران روبه رشد است و مانند این است که چند بچه در حال درس خواندن هستند و برای آنها کلاس خصوصی برگزار میکنند. پتانسیل لازم وجود دارد اما نیاز به حمایت و پشتیبانی داریم.
لطفالله نسبی یادآور شد: باید حقوق مکفی به مربیان داده شود تا دغدغه مالی نداشته باشند و بحث بیمه و معیشت بازیکنان در همه رشتهها وجود دارد و باید بازیکنان قراردادهای خوب ببندند. مگر آنها چند سال میتوانند در اوج باشند. آنها باید بتوانند زندگی خود را تامین کنند و دغدغه مالی نداشته باشند. پاداشهایی که در بازیهای آسیایی داده شد جای تاسف دارد.
این پاداشها جوابگوی این همه تلاش ملیپوشان نیستوی اضافه کرد: این پاداشها کفاف زحمت و تلاش آن انرژی که ورزشکاران ما صرف میکنند را نمیدهد. پینگپنگبازان ما برای اولین بار در تاریخ پینگپنگ ایران مقام سوم را در هانگژو کسب کردند و جایزه آن ۱۲۰ میلیون تومان یعنی سه سکه طلا بود. واقعاً این پاداش جوابگوی این همه وقت و تلاش نیست.
سرمربی تیم ملی تنیس روی میز خاطرنشان کرد: ملیپوشان باید برای کسب سهمیه انفرادی به مسابقات منطقهای آسیای میانه در اردیبهشت ماه به میزبانی ازبکستان بروند. در این رقابتها کشور قزاقستان بازیکن خوبی دارد و در مسابقات جهانی در گروه خود هر تیمی که مقابل آن بازی کرد، شکست خورد. ما به آلمان باختیم اما قزاقستان توانست به برتری برابر آلمان دست یابد. ازبکستان هم بازیکن خوبی دارد که چپ دست است و در دوره گذشته در فینال توانست چهار بر دو ما را شکست دهد. رقابت خیلی دشوار است و قزاقستان کمپهای تمرینی و تیم بسیار خوبی دارد. اگر بخواهیم در کوران رقابت بمانیم باید خانهای در خور فیل درست کنیم. ما با فیلهای پینگپنگ جهان در جنگیم و باید قوی شویم.
وی گفت: پینگپنگ ایران در ۱۴۰۲ پوست اندازی کرد و به سطح بالاتری رسید اما در این سطح کار ما دشوارتر شد. باید تلاش فدراسیون و بازیکنان چند برابر باشد تا بتوانیم در مسابقات مختلف بدرخشیم و به موفقیت برسیم.
منبع: ایرنا کد خبر 742096منبع: ایمنا
کلیدواژه: مهرداد علی قارداشی نیما عالمیان فدراسیون تنیس روی میز تنیس روی میز تیم ملی تنیس روی میز شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق تیم ملی تنیس روی میز پینگ پنگ ایران برای اولین بار ملی پوشان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۷۴۳۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زیر پوست بازار «رحم اجارهای» در ایران
فرارو- بازار فروش اعضا و اجاره رحم بار دیگر داغ شده است، اما اینبار ابعادی بزرگتری دارد. ماجرا از این قرار است که فرد از فرط نداری ناچار به فروش رحم خود میشود -که حالا قیمت آن که تا همین چند سال قبل ۵۰ تا ۷۰ میلیون تومان بود- با افزایش چشمگیری آنطور که برخی رسانهها اذعان دارند به ۴۰۰ تا ۹۰۰ میلیون تومان رسیده است.
به گزارش فرارو، در این میان، گاهی هم این پول نیامده به دست همسر فرد میرسد که ناتوان از گذران زندگی این مبلغ را صرف درمان یکی از زخمهای خانواده میکند. البته ناگفته نماند که این بازار پرسود فقط در ایران رونق نگرفته و اندازه بازار جهانی آن هم قابل تامل است.
از تعریف علمی تا قیمت رحم اجارهایاین روزها بار دیگر اعداد و ارقام بازار رحم اجارهای دهان به دهان میچرخد؛ حتی پرتکرارتر از گذشته. بنابراین، ابتدا بیاییم تعریفی علمی از عبارت «رحم اجارهای» داشته باشیم. رحم اجارهای روشی برای تولیدمثل است که طی فرآیند آن جنین حاصل از تخمک و اسپرم یک زوج به دلیلی که ناتوانی خوانده میشود، در رحم شخص سوم کاشته شده، تا زمانی که نوبت زایمان فرابرسد. پس از زایمان هم نوزاد به زوج سپرده میشود و فردی که میزبان جنین بود، در ازای این کار خود مبلغی را دریافت میکند.
اما اگر از این تعاریف علمی بگذریم و به دنبال پاسخ برای این پرسش باشیم که چرا بازار رحم اجارهای داغ شده است؟ باید گفت آنگونه که از شمایل کلی اقتصاد ایران معلوم است، دلیل میزبان جنین برای انجام چنین کاری چیزی جزء ناتوانی مالی نیست. اگر میزبان جنین دارای همسر باشد، معمولا این پول به دست او میرسد تا یا سرپناهی برای خانواده فراهم کند یا کار و کاسبی راه بیاندازد.
حالا سوال این است که مبلغ رحم اجارهای چقدر است که برخی را به این کار وا میدارد؟ در پاسخ باید گفت مبلغ این کار که در سال ۹۹ حدود ۵۰ تا ۷۰ میلیون تومان بود و در سال گذشته به حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان رسید، حالا رسانه تجارت نیوز مدعی شده به ۴۰۰ تا ۹۰۰ میلیون تومان رسیده است. دستمزدی برای ۹ ماه که با حداقل دستمزد حدود هفت میلیون تومانی تعیین شده توسط شورای عالی کار برای سال جاری، برای خیلیها وسوسهبرانگیز است؛ آن هم در شرایطی که حمایتهای دولتی یا اموری از قبیل گرفتن وام یا مبلغشان ناچیز است یا نیاز به ماندن در صف برای زمانی طولانی دارد. در این بین، از پولی که به دست واسطهها هم میرسد نباید غافل ماند. پارسال تعدادی از رسانهها این مبلغ را پنج تا ۱۰ میلیون تومان عنوان کرده بودند.
چرا زوجهای جوان رحم اجاره میکنند؟سوی دیگر ماجرا زوجهایی ایستادهاند که یا قادر به بچهدار شدن نیستند یا شاید به دلیل اینکه زن خانواده راضی به برهم خوردن تناسب اندام خود نیست، به سمت اجاره رحم میروند. با جستوجویی ساده میتوان دریافت که اگر زوجی رحم زن جوانی را اجاره کنند؛ به اضافه سایر هزینههای جانبی از آزمایش و سونوگرافی گرفته تا دستمزد واسطه چیزی حدود ۵۰۰ میلیون تومان باید هزینه کنند. البته ناگفته نماند که این مبلغ منهای هزینه اسپرم یا تخمک است.
همچنین، باید به این نکته هم اشاره داشت که برخی از زوجهای جوان علت مراجعه به دلالان را معطل نشدن در صف دیگری در کنار هزاران صف در بازارهای ایران میدانند.
قوانین بازار رحم چگونه است؟اما قوانین بازار اجاره رحم چگونه است؟ آنهایی که این تجربه را از سر گذراندهاند، میگویند قوانین آن شبیه بازار فروش اعضای بدن است. سن و وضعیت سلامتی از اهمیت بالایی برخوردار است و تعیین کننده قیمت. داشتن یک یا دو فرزند سالم امتحانی است که اگر میزبان جنین از آن سربلند بیرون آید، در مرحله بعد نوبت به آزمایشها میرسد. بعد هم یک قرارداد محضری بسته میشود، بخشی از پول دریافت شده و با پایان گرفتن آزمایشها، جنین وارد رحم اجارهای میشود و باقی ماجرا.
اندازه بازار جهانی رحم اجارهای چقدر است؟هرچند بازار رحم اجارهای در ایران به دلایلی که در بالا ذکر آن رفت، داغ شده است، اما این موضوع تنها مختص کشور ما نیست. یک مقاله نشان میدهد که اندازه بازار جهانی رحم اجارهای در سال ۲۰۲۱ برابر با ۱۶۸.۴۵ میلیون دلار بود و انتظار میرود تا سال ۲۰۲۷ به ۲۵۹.۱۸ میلیون دلار برسد.
اما در این بین کدام مناطق پیشتاز بازار رحم اجارهای هستند؟
در آمریکای شمالی (ایالات متحده، کانادا و مکزیک)، اروپا (آلمان، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا، روسیه و ترکیه)، آسیا و اقیانوسیه (چین، ژاپن، کره، هند، استرالیا، اندونزی، تایلند، فیلیپین، مالزی و ویتنام)، آمریکای جنوبی (برزیل، آرژانتین، کلمبیا) و در خاورمیانه و آفریقا (عربستان سعودی، امارات، مصر، نیجریه و آفریقای جنوبی) نیز واکنشها بالا گرفته است.
واکنشهای کاربراناز این حرفها که بگذریم، موضوع رحم اجارهای همواره از جمله موضوعاتی بوده که تا خبر از قیمت جدیدی از آن رسانهای میشود، موج گستردهای از واکنشها را هم به دنبال خود میکشد. اگر سری به شبکه اجتماعی توییتر بزنیم؛ تعدادی از این واکنشها جلب توجه میکنند:
کاربری به زبان طنز نوشته است: «رحم اجارهای ۴۰۰ تا ۹۰۰! خوبهها بهتر از بیپولیه.»
دیگری گفته: «مال همینه مایهدارها تمایلی به بچهدار شدن ندارن و دنبال رحم اجارهای هستند.».
اما شخص دیگری این موضوع را از زاویه مشکلاتی که برای یک زن به همراه دارد، دیده و نوشته است: «چون از عوارض و مشکلات اجتماعی و حقوقی رحم اجارهای بیخبرید و تنها پولش رو میبینید ضعف جسمانی زن بودن رو هم در نظر داشته باشید.»
دیگری هم میگوید: «ولی خانمهایی که رحم اجارهای قبول میکنند وقتی بچه به دنیا میآید چطور ازش جدا میشن خیلی سخته فکر کنم.»
واکنشها به موضوع رحم اجارهای تا حدی بوده که پای آن به حوزه سینما هم باز شده. «هماتوم» یک فیلم کوتاه در این باره است که علی رفتاری، سازنده آن حین گفتگو با روزنامه شرق اطلاعات جالبی را در این زمینه ارائه میکند. او به این موضوع مهم اشاره میکند که، چون دوندگی فرزندخواندگی بالاست، عدهای در نهایت به رحم اجارهای روی میآورند.
این کارگردان به کسب درآمد پزشکان و نقش واسطهگری آنها نیز اشاره میکند. رفتاری در این باره گفته است: «در واقع بین یک زن و شوهر که مشکل باروری دارند با زنی که مشکل مالی دارد به نوعی واسطهگری اتفاق میافتد و مسلما به راهی برای کسب درآمد پزشکان تبدیل شدهاست.»
عدهای بر این باورند که با توجه به برآوردها از وضعیت اقتصاد ایران و سقوط خانوارهای بیشتری به سمت فقر، پیشبینی میشود بازار رحم اجارهای تا پایان سال داغتر و قیمتها با سرعت بیشتری رشد کنند و بنابراین لازم است نظارت بیشتری برای جلوگیری از سوءاستفاده دلالان از این بازار اعمال شود.